Ostatnio na rynku pojawiła się nowa pozycja książkowa Wacława Królikowskiego pt. „Polimerowe kompozyty konstrukcyjne”. Książka ta należy do gatunku popularnonaukowych i porusza zagadnienia chemii polimerów związanych z dziedziną inżynierii materiałowej.
Kompozyty konstrukcyjne są materiałami o bardzo dobrych właściwościach wytrzymałościowych. Służą do wytwarzania bardzo zróżnicowanych elementów konstrukcyjnych, części maszyn jak i przedmiotów codziennego użytku. Wśród kompozytów konstrukcyjnych największe znaczenie znalazły te, które jako matrycę zawierają polimery. To właśnie polimerowe kompozyty konstrukcyjne stanowią największą grupę wyrobów powszechnie stosowanych na całym świecie. Codziennie mamy z nimi styczność, gdyż są używane przy produkcji karoserii samochodowych, wagonów kolejowych, samolotów, łodzi, sprzętu sportowego, konstrukcji mostowych, rur a także aparatury chemicznej. O ich szerokim zastosowaniu decydują właściwości fizykochemiczne, które są różne dla poszczególnych związków. Do najistotniejszych z nich należą: rozciąganie, zginanie, wydłużanie, udarność, odporność cieplna a także przenikalność gazów i nasiąkanie substancjami ciekłymi. Odmienne właściwości polimerów umożliwiają wytwarzanie wyrobów kompozytowych o zróżnicowanej wytrzymałości.
Autor charakte
ryzuje poszczególne, ważniejsze polimery stosowane do wyrobu materiałów kompozytowych i porównuje ich wady oraz zalety. Wśród nich szczegółowo opisuje żywice: poliestrowe, winyloestrowe, epoksydowe oraz fenolowo-formaldehydowe. Również wspomina o popularnym polietylenie oraz polipropylenie -należących do grupy poliolefin, poliamidach a także poliestrach. Zbiorcze porównanie właściwości opisanych polimerów umożliwia ich odpowiedni dobór w zależności od zastosowania. Dzięki temu student na podstawie przedstawionych informacji może powiązać określone zależności ze wzorem chemicznym danego polimeru.
Książka ta jest także cennym źródłem informacji dotyczących technologicznych metod wytwarzania wyrobów kompozytowych. Są one różne dla polimerów termoutwardzalnych i termoplastycznych co jest powiązane z ich odmiennymi właściwościami. Do szczegółowo przedstawionych metod ich otrzymywania należą m.in.: laminowanie, formowanie, prasowanie i nawijanie. Każda z nich zawiera wiele podtypów co umożliwia precyzyjne dobranie metody w zależności od potrzeb producenta.
Z punktu widzenia studenta, autor porusza także niezwykle interesujące zagadnienie nanokompozytów polimerowych. Podobnie jak kompozyty konwencjonalne składają się z dwóch składników, jednak jeden z nich ma rozmiary w skali nanometrycznej. Wykazują one lepsze właściwości niż kompozyty konwencjonalne o takim samym składzie chemicznym i fazowym dzięki dodaniu nanonapełniaczy. Ich mała zawartość ułatwia proces recyklingu w przeciwieństwie do klasycznych kompozytów zawierających tradycyjne napełniacze lub włókna szklane.
Podsumowując autor wyczerpująco opisuje skomplikowane zagadnienia dotyczące polimerowych kompozytów konstrukcyjnych, jednak dzięki zastosowaniu licznych przykładów pomaga usystematyzować wiedzę. Przedstawione informacje mają zastosowanie w życiu codziennym oraz znajdują swoje odniesienie na licznych ilustracjach. Książka ta jest adresowana do każdego, zarówno studenta jak i osoby chcącej poszerzyć źródło swoich zainteresowań.